Osim Karana i Blanuše, birači su mogli da glasaju za Dragana Đokanovića ispred Saveza za novu politiku i Nikolu Lazarevića kao kandidata Ekološke partije Republike Srpske, te za Igora Gaševića iz Istočnog Novog Sarajeva i Dobojliju Slavka Dragičevića koji su i ovaj put nastupili kao nezavisni kandidati, piše Glas. TEKST SE NASTAVLJA NAKON VIDEO OGLASA

Njih dvojica su, naime, posljednjih izbornih ciklusa redovni kandidati za predsjednika, odnosno potpredsjednika Srpske, a preliminarni podaci iz CIK-a pokazuju da su ove godine osvojili najviše glasova. Analiza pokazuje da su Gašević i Dragičević osvojili makar po jedan glas u gotovo svim opštinama i gradovima u Srpskoj iako nisu vodili nikakvu izbornu kampanju u danima predviđenim za to. Izuzetak je, prema jučerašnjim podacima CIK-a, samo Istočni Drvar. Tamo su jedino Karan i Blanuša osvojili glasove, dok niko od ostale četvorice kandidata nije osvojio nijedan glas.

Prema rezultatima CIK-a, na prijevremenim izborima za predsjednika oni su, svaki ponaosob, premašili broj od 1.000 glasova, što nikada do sada nisu uspjeli. U trci za mjesto u Palati Republike bili su, naime, i 2022, kada je glavna borba bila između Milorada Dodika (SNSD) i Jelene Trivić, funkcionerke PDP-a. Tada je bio prijavljen 31 kandidat za predsjednika i potpredsjednike, od čega 17 nezavisnih. Pobjedu je odnio Dodik sa oko 17.000 glasova više, a za Dragičevića je glasalo 758 birača, dok je Gašević upisao 251 glas.  Dragičević i Gašević su bili kandidati za predsjednika Republike i četiri godine ranije, kada je Željka Cvijanović (SNSD) pobijedila SDS-ovog funkcionera Vukotu Govedaricu sa 35.000 glasova razlike. U toj izbornoj godini je bilo 37 kandidata za prvog čovjeka Srpske. Dragičević je osvojio 659 glasova, a Gašević 733.  Na opštim izborima 2014. godine je bilo 19 kandidata za predsjednika, od čega pet nezavisnih. Pomenutog dvojca nije bilo tada na listi, a pobjedu je odnio Dodik ostavivši iza sebe Ognjena Tadića, protivkandidata iz SDS-a i tadašnjeg Saveza za promjene, sa oko 7.000 glasova razlike. Isti dvojac je glavnu bitku vodio i 2010. Tadašnja Dodikova pobjeda je bila daleko uvjerljivija. Razlika u glasovima premašila je 90.000, a osim njih dvojice bilo je još 19 kandidata, među kojima samo jedan nezavisni. Slavko Dragičević je i tada bio na listi, ali u ime Socijaldemokratske unije BiH i osvojio 402 glasa, a četiri godine ranije, odnosno 2006. među kandidatima za predsjednika je bio Nikola Lazarević, takođe kao kandidat Ekološke partije Srpske. Tu trku je završio sa oko 1.600 glasova.

Politički analitičar i sociolog Drago Vuković smatra da ljudi kao što su Dragičević i Gašević nemaju nijedan razlog da se kandiduju, osim da se pojave na političkoj sceni i eventualno uzmu nešto novca.

- Kada bi bilo ozbiljnih nezavisnih kandidata, moguće bi bilo da se malo pomrse računi onima koji važe za glavne kandidate, ali to ovdje nije slučaj, iako nije štetno po politiku ni to. Činjenica da su dobili glasove u skoro svim sredinama pokazuje da imamo problem zasićenosti politikom. Mnogi su opterećeni njome pa onda dio građana, kao svojevrsni revolt ili odgovor na to, glasa za nekog nebitnog - kazao je Vuković za "Glas Srpske".

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, Twitter nalogu i uključite se u našu Viber zajednicu.