Tokom prethodnih desetak godina nije uspostavljen sistem ekonomske samoodrživosti deponije koji bi podrazumijevao povećanje cijene odlaganja otpada, pa preduzeće iz godine u godinu posluje sa gubicima.

Uz sadašnje cijene za odlaganje - od 40 maraka po toni, prikupljanje oko 30.000 tona otpada godišnje, te godišnje rate kredita od 800.000 maraka, regionalna eko - deponija u Bijeljini bilježi gubitke, pa o većim investicijama nema ni govora.

Neophodnu izgradnju treće sanitarne ćelije finansiraće lokalne zajednice, osnivači preduzeća.

- Riječ je o sredstvima koja bi na neki način grad Bijeljina izdvojio. Naravno uz podršku drugih opština osnivača, ali najvćeim dijelom grad Bijeljina bi izdvojio ta sredstva, kaže Dragiša Marjanović, direktor ЈP Eko dep Bijeljina.

Iz pet opština osnivača regionalne deponije sakupi se tek 70 odsto planiranih količina otpada, a za sve lokalne zajednice neprihvatljivo je povećanje cijena odvoza smeća iznad 10 maraka po domaćinstvu.

U opštinama Ugljevik i Lopare samo jedna trećina stanovništva obuhvaćena je organizovanim prikupljanjem otpada, dok u Bijeljini 80% stanovništva koristi i plaća ovu uslugu.

Milenko Vićanović,direktor ЈP Komunalac Bijeljina, ističe da su, što se tiče sektora odvoza komunalnog otpada, tuna pozitivnoj nuli.

Regionalne deponije koje su izgrađene iz povoljnih kredita Svjetske banke nisu pokazale ekonomsku opravdanost, osim u Banjaluci gdje je cijena odlaganja otpada niža za pet maraka po toni, ali su količine deponovanog otpada četvorostruko veće nego u Bijeljini.

U krizi je i deponija u Zvorniku koja radi tek tri godine.

- Mi smo imali problema sa vraćanjem kredita. Posljednju ratu kredita su vratile opštine, zato što u ovom trenutku mi imamo strahovito velika potraživanja od komunalnih preduzeća. Osnovni problem leži u organizaciji komunalnih preduzeća odnosno u njihovoj likvidnosti, navodi Aleksandar Vračić, direktor Regionalne deponije Zvornik.

Za razliku od drugih, regionalna deponija u Bijeljini izgrađena je u neposrednoj blizini grada, pa je stanovništvo izloženo i neprijatnim mirisima, posebno ljeti.

Problem je ublažen prečišćavanjem otpadnih voda i postrojenjem za prikupljanje i spaljivanje deponijskih gasova, ali trajnog rješenja nema.

Otpad se može razdvajati, obrađivati i deponovati na sanitaran način, može se koristiti za proizvodnju energije, ali ovakvi projekti kod nas nisu ni na pomolu, iako je u Evropi upravljanje otpadom jedna od najbrže rastućih djelatnosti.

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, Twitter nalogu i uključite se u našu Viber zajednicu.