O njegovim pjesmama govorili su recenzenti Pero Zubac i Slobodan Jović, a književno druženje upotpunili su mladi virtouz Đorđe Perić i sazlija Rajko Simenunović koji je otpjevao jednu sevdalinku “Nad izvorom studen vode”. TEKST SE NASTAVLJA NAKON VIDEO OGLASA

Poezija Milana Nikolića je savršeno iskrojena, te se može slobodno tvrditi da je ona u ovom svijetu beznađa spasila na desetine osjetljivih duša.

Za književnika Peru Zupca, Nikolićeve pjesme su izuzetno melodične, jer su, kako on navodi u svojoj recenziji, blagotvorno sazvučje rima koje filigranski niže stihove počev od najljubavnijih, elegičnih, pa sve do rodoljubivih tema o nama, o vremenu i nevremenu.

Taman kada ste pomislili da je u melodiji i ritmu sve, pjesnik vam riječima otkriva duboku misaonost i raskošnu imaginaciju, što je za recenzenta Slobodana Jovića samo dokaz više da je pred čitaocima lirika koja liječi, jer je autor prožima sopstvenom dušom i vanvremenskim smislom, a to je, složićete se, neophodno u današnjem izazovnom vremenu sa apokaliptičnim osobinama.

Na pitanje, zašto naslovi “Pisma iz nesanice” i “Sanovnik za budne”, autor Nikolić odgovara da mahom u njegovim zbirkama preovladava ljubavna poezija, u kojoj je zaljubljen čovjek hronično obolio od nesanice. Međutim, on navodi da pjesnik ima i drugu važnu ulogu, osim emocionalnog podržavanja, a to je da bude glas naroda i lirski tribun, što je opet upečatljivo za Nikolićev ciklus rodoljubive poezije.

Milan Nikolić pušta riječi da se u pjesmi traže, a svaki čitalac pronaći će nepresušni izvor vanvremenskih osobina, počev od ljepote ženskog lika, kao vječite njegove inspiracije, do “Istočnog zida”, koji simbolizuje bedem našeg nacionalnog identiteta.

Nikoleta Vračević

Pratite nas na našoj Facebook i Instagram stranici, Twitter nalogu i uključite se u našu Viber zajednicu.